Akcja dzieje się w XXI wieku w San Francisco.
Smoki żyją wśród ludzi, zazwyczaj nie znając innych przedstawicieli swojej rasy. Nie mogą po prostu spytać. Zakon czai się na każdego z ocalałych. Każdy jest potencjalnym szpiegiem.
Każdy ze smoków żyje swoim życiem: chodzi do szkoły lub pracy, spotyka się ze znajomymi (ludzkimi czy też smoczymi). Gdy jest ładna pogoda, większość z nich jak normalne nastolatki spędza popołudnia na plaży opalając się, surfując lub pijąc koktajle. San Francisco to duże miasto, każdy znajdzie w nim miejsce dla siebie. Można chodzić, jeździć gdzie się chce, nie ma żadnych ograniczeń.
Życie smoka bardzo nie różni się od człowieka, robią niemal to samo co wszyscy. Jednak, gdy smok nie trzyma emocji na wodzy, mogą zacząć się pojawiać oznaki przemiany, takie jak pojawienie się smoczych źrenic (pionowych), zmiana koloru skóry (na kolor łusek smoka) lub zionięcie ogniem z dziurek od nosa. Gdy smok jest już zirytowany, zdenerwowany, przestraszony, wkurzony do granic możliwości nadchodzi przemiana. W takim wypadku nie da się już nad tym zapanować.
Takie sytuacje nie mogą następować - gdy coś takiego się zdarzy, cała smocza społeczność jest narażona. Dlatego najlepiej stać się człowiekiem w 100%. Nie jest to jednak możliwe. Smok nie porzuci swojej prawdziwej natury, zawsze pozostanie tym majestatycznym drapieżnikiem. Przemiany, które są poniekąd konieczne, by zapobiec tym nieoczekiwanym, najczęściej się odbywają pojedynczo, w lasach nocą. Smoki są przeprowadzane przez las i lecą nad ocean. W ten sposób jest mała szansa, że ktoś ich zobaczy. Smoki mają absolutny zakaz zmieniania się w innych miejscach, niewyznaczonych. Choć latanie nad oceanem nie jest jedyną opcją przemiany, jest ona najbardziej popularna. Decyzja o przemianie powinna pochodzić od dorosłych smoków, ale coraz częściej są to spontaniczne osoby, które mają dość swego ludzkiego ciała. O ile zasada o nocy i oceanie zostanie zachowana, nikt nie powinien mieć obiekcji odnośnie latania.
Latanie. To jest to co smokom najbardziej doskwiera podczas bycia człowiekiem - skrzydła. A raczej ich brak. Dopiero unosząc się mogą poczuć się wolne.
Smoki żyją wśród ludzi, zazwyczaj nie znając innych przedstawicieli swojej rasy. Nie mogą po prostu spytać. Zakon czai się na każdego z ocalałych. Każdy jest potencjalnym szpiegiem.
Każdy ze smoków żyje swoim życiem: chodzi do szkoły lub pracy, spotyka się ze znajomymi (ludzkimi czy też smoczymi). Gdy jest ładna pogoda, większość z nich jak normalne nastolatki spędza popołudnia na plaży opalając się, surfując lub pijąc koktajle. San Francisco to duże miasto, każdy znajdzie w nim miejsce dla siebie. Można chodzić, jeździć gdzie się chce, nie ma żadnych ograniczeń.
Życie smoka bardzo nie różni się od człowieka, robią niemal to samo co wszyscy. Jednak, gdy smok nie trzyma emocji na wodzy, mogą zacząć się pojawiać oznaki przemiany, takie jak pojawienie się smoczych źrenic (pionowych), zmiana koloru skóry (na kolor łusek smoka) lub zionięcie ogniem z dziurek od nosa. Gdy smok jest już zirytowany, zdenerwowany, przestraszony, wkurzony do granic możliwości nadchodzi przemiana. W takim wypadku nie da się już nad tym zapanować.
Takie sytuacje nie mogą następować - gdy coś takiego się zdarzy, cała smocza społeczność jest narażona. Dlatego najlepiej stać się człowiekiem w 100%. Nie jest to jednak możliwe. Smok nie porzuci swojej prawdziwej natury, zawsze pozostanie tym majestatycznym drapieżnikiem. Przemiany, które są poniekąd konieczne, by zapobiec tym nieoczekiwanym, najczęściej się odbywają pojedynczo, w lasach nocą. Smoki są przeprowadzane przez las i lecą nad ocean. W ten sposób jest mała szansa, że ktoś ich zobaczy. Smoki mają absolutny zakaz zmieniania się w innych miejscach, niewyznaczonych. Choć latanie nad oceanem nie jest jedyną opcją przemiany, jest ona najbardziej popularna. Decyzja o przemianie powinna pochodzić od dorosłych smoków, ale coraz częściej są to spontaniczne osoby, które mają dość swego ludzkiego ciała. O ile zasada o nocy i oceanie zostanie zachowana, nikt nie powinien mieć obiekcji odnośnie latania.
Latanie. To jest to co smokom najbardziej doskwiera podczas bycia człowiekiem - skrzydła. A raczej ich brak. Dopiero unosząc się mogą poczuć się wolne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz